ปี-39-ฉบับที่-3

231 ชลดา เรื องรั กษ์ลิ ขิ ต วารสารราชบัณฑิตยสถาน ปีที่ ๓๙ ฉบับที่ ๓ ก.ค.-ก.ย. ๒๕๕๗ การน� ำกลุ่มค� ำในบทกลอนบางวรรคหรือน� ำกลอนบางวรรคในพระราชนิพนธ์บทละครในเรื่อง อิเหนาของพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยมาไว้ในบทละครเรื่องปันหยีมิสาหรัง ผู้เขียนพบว่าพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงเฉลิมเขตรมงคล ทรงน� ำกลุ่มค� ำในบทกลอนบาง วรรคหรือน� ำกลอนบางวรรคในพระราชนิพนธ์บทละครในเรื่อง อิเหนา ของพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้า นภาลัยมาใส่ไว้ในบทละครเรื่อง ปันหยีมิสาหรั งด้วย เช่น ตอนปันหยีขับล� ำกับอินูซึ่งเข้ามาอยู่ในเมืองของปันหยีมิสาหรัง เมื่อปันหยีมิสาหรังขับแล้ว อินูรู้สึกจับใจในน�้ ำเสียง มีบทพรรณนาในเรื่องนี้ (บทละครเรื่องปันหยีมิสาหรังและรุ่งฟ้าดอยสิงห์: ๖๕) คล้ายในพระราชนิพนธ์เรื่อง อิเหนา ตอนปันหยีได้ยินอุณากรรณขับ โดยใช้ค� ำ “ยิ่งคิดพิสมัย” และ “ยิ่งฟังยิ่งคิด” ตรงกัน (เรื่องอิเหนาพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ ๒, ๒๕๑๔ : ๖๘๖-๖๘๗) ดังนี้ พระราชนิพนธ์บทละครในเรื่องอิเหนา บทละครเรื่องปันหยีมิสาหรัง เมื่อนั้น เมื่อนั้น ปันหยีปรีดิ์เปรมเกษมศานต์ อินูยิ่งคิดพิสมัย ฟังเสียงอุณากรรณให้บันดาล ยินเสียงปันหยีขับจับใจ ซาบซ่านเสนาะเพราะจับใจ เสนาะในน�้ ำรสพจนา พ่างเพียงศรแผลงมาแทงจิต ดังอมฤตฟ้ามายาจิต ยิ่งฟังยิ่งคิด พิสมัย ยิ่งฟังยิ่งคิด เสน่หา บรรดาคนทั้งสิ้นได้ยินไป ตลึงอยู่กับที่ไม่เจรจา รัญจวนใจไม่เป็นสมประดี วาบหวั่นวิญญาเสียวฤทัย ตอนปันหยียาหยังกุสุมาลงจากม้ามารบกับระตูจรกา ค� ำบรรยายเหตุการณ์ตอนนี้ในเรื่องปันหยี มิสาหรัง (บทละครเรื่องปันหยีมิสาหรังและรุ่งฟ้าดอยสิงห์ : ๘๗) คล้ายกับค� ำบรรยายในพระราชนิพนธ์ เรื่องอิเหนาตอนอิเหนาท้าท้าวกะหมังกุหนิงรบด้วยกระบี่ (เรื่องอิเหนาพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ ๒ : ๓๓๖) โดยใช้ค� ำ ลงจากอัสดรตรงกัน ดังจะคัดมาเปรียบเทียบต่อไปนี้ พระราชนิพนธ์บทละครในเรื่องอิเหนา บทละครเรื่องปันหยีมิสาหรัง เรารบกันบนหลังอาชา เมื่อนั้น ต่างกล้าสามารถไม่ถอยหนี ยาหยังกุสุมาปันหยี มาจะลงยังพื้นปัถพี เห็นระตูจรกาเข้าราวี ตีกระบี่ให้เห็นฝีมือกัน รุดไล่โยธีร่นมา ว่าพลางลงจากอัสดร พระจึงลงจากอัสดร