ปี-39-ฉบับที่-3

223 ชลดา เรื องรั กษ์ลิ ขิ ต วารสารราชบัณฑิตยสถาน ปีที่ ๓๙ ฉบับที่ ๓ ก.ค.-ก.ย. ๒๕๕๗ มีความสัมพันธ์ด้วย อินูได้แต่บ่ายเบี่ยง เมื่อร� ำคาญจนสุดทน อินูก็หนีอาหยังกลับไปหาปันหยีมิสาหรังซึ่งอินู คิดถึงอยู่เสมอ ฝ่ายปันหยีมิสาหรังเกรงจะถูกจับได้ว่าเป็นหญิง จึงหนีไปอยู่กับพระนางคันธาส่าหรีผู้เป็นอา ซึ่งบวชชีอยู่ที่กุหนุงวิลิศโดยทิ้งมะเดหวีให้เฝ้าเมือง เมื่ออินูมาถึงเมืองของปันหยีมิสาหรังก็พบว่าเงียบมาก ทั้งได้ยินเสียงมะเดหวีร� ำพันถึงเรื่องราวของจันตะหราและประไหมสุหรีดาหาที่ถูกวางยาพิษ จึงทราบทันที ว่าปันหยีมิสาหรังคือจันตะหรา อินูพามะเดหวีไปส่งยังเมืองดาหาโดยตนเองไม่ยอมเข้าเฝ้า เมื่อระตูดาหา เห็นมะเดหวีก็นึกถึงประไหมสุหรี พลันเวทมนต์ของลิกูก็เสื่อมลง จึงตั้งมะเดหวีเป็นประไหมสุหรีดาหา ฝ่ายอินูก็กลับไปที่เมืองของปันหยีมิสาหรังอีกครั้ง แล้วแบ่งไพร่พลกึ่งหนึ่งให้กลับกุรีปัน ที่เหลือให้ตาม ตนไปเพื่อติดตามหาจันตะหราต่อไป อินูเปลี่ยนชื่อเป็นปันหยียาหยังกุสุมา ระหว่างทางรบชนะเจ้าเมือง สดายุ ได้ธิดาคือระเด่นนาหวังเป็นชายา ฝ่ายบุษบาชูวิทและบุษบาส่าหรีแม้ทราบความจริงว่าปันหยี มิสาหรังคือจันตะหราก็ยังขอติดตามไปด้วย เมื่อถึงกุหนุงวิลิส บีกูคันธาส่าหรีรับจันตะหราและบริวารให้ อยู่ด้วย แต่จันตะหราก็ยังไม่สบายใจ จึงขอลาไป บีกูคันธาส่าหรีบอกจันตะหราว่าแม้อินูแต่งงานกับอาหยัง แล้วแต่ก็ไม่มีความสัมพันธ์กันแต่อย่างใด ทั้งเวลานี้อินูยังออกติดตามหาจันตะหราด้วย บีกูคันธาส่าหรีแนะ ให้จันตะหราและบริวารแต่งตัวเป็นชายคือก� ำบู แล้วเล่นละครเร่ไปตามเมืองต่าง ๆ ทั้งยังบอกให้ไปเล่น ละครในเมืองกาหลังเพื่อให้ได้พบกับอินู จันตะหราแปลงเป็นก� ำบูวะระคะ ฝ่ายปันหยียาหยังกุสุมาไปถึง ชายแดนของเมืองระตูจรกา ฆ่าระตูจรกาตาย แล้วได้ธิดาของระตูจรกาคือนางนิลวาตีเป็นชายา หลังจาก นั้นออกเดินทางตามหาจันตะหรา มีนิลวาตีและวิลันตะกะซึ่งเป็นโอรสของระตูจรกาตามไปด้วย จนไปตั้ง ค่ายอยู่ที่ชายแดนเมืองกาหลัง ท้าวกาหลังได้ยินกิตติศัพท์ของปันหยียาหยังกุสุมาจึงส่งคนไปเชิญให้เข้าพัก ในเมืองในฐานะลูกหลวง แล้วให้รับชายาทั้งสองของปันหยียาหยังกุสุมาคือระเด่นนาหวังและนิลวาตีเข้า มาด้วย ฝ่ายก� ำบูวะระคะมาแสดงละครที่ชายแดนเมืองกาหลัง พี่เลี้ยงทั้งสี่ของปันหยียาหยังกุสุมาได้ชม ก็ชอบใจแล้วกราบทูลให้ปันหยียาหยังกุสุมาทราบ ปันหยียาหยังกุสุมาเชิญก� ำบูวะระคะมาแสดงละครให้ ชม เมื่อเห็นว่าก� ำบูวะระคะคล้ายปันหยีมิสาหรังมาก ปันหยียาหยังกุสุมาก็สงสัย จึงจัดให้พักในติกาหลัง ของตนและถามหาปันหยีมิสาหรังกับก� ำบูวะระคะ ท� ำให้ก� ำบูวะระคะทราบว่าปันหยียาหยังกุสุมาคืออินู แต่เพราะต้องการลองใจอินู จึงไม่เผยตัวตน ส่วนนิลวาตีและก้าหลุนาหวังต่างก็หลงรักก� ำบูวะระคะที่ร� ำ สวยและร้องเพลงไพเราะจึงแย่งกันเอาใจและริษยากันเอง ระหว่างนั้นปันหยียาหยังกุสุมาออกรบกับพี่ ชายทั้งสองของระตูจรกาที่ยกทัพมาตีเมืองกาหลัง ปันหยียาหยังกุสุมากลับเข้าเมืองหลังรบชนะ นิลวาตีใส่ ความก้าหลุนาหวังว่าคบก� ำบูวะระคะเป็นชู้ ปันหยียาหยังกุสุมาโกรธมาก แต่ก้าหลุนาหวังก็อธิบายให้หาย โกรธ โดยเล่าให้ฟังว่าก� ำบูพูดว่าถนัดเล่นเรื่องปันหยีมิสาหรังแต่ผัดผ่อนว่ารอให้ปันหยียาหยังกุสุมากลับมา ก่อน จึงจะเล่นถวาย เมื่อเล่นถวาย ก� ำบูวะระคะเล่นประวัติชีวิตของปันหยีมิสาหรังและเรื่องที่ได้พบกับอินู ท� ำให้ปันหยียาหยังกุสุมาสงสัยเพราะหน้าตาก� ำบูเหมือนปันหยีมิสาหรังมาก จึงพยายามเกลี้ยกล่อมให้