ปี-39-ฉบับที่-3

ปันหยี มิ สาหรั ง : บทละครเรื่ องอิ เหนาอี กส� ำนวนหนึ่ งของไทย 220 The Journal of the Royal Institute of Thailand Vol. 39 No. 3 Jul-Sep 2014 ตัวอย่างค� ำบรรยายในฉาก เช่น ในต้นฉากที่ ๒๑ (เรื่องเดิม : ๕๐) มีดังนี้ ฉากที่ ๒๑ ระเด่นทั้งสององค์นึกว่าปันหยีเป็นชาย ปันหยีก็แกล้งเย้ายวน ชวนสวาทแล้วก็พูดปัดว่าไม่สบายเวลานี้ จะร่วมภิรมย์ด้วยไม่ได้ สองนาง ก็ปลงใจเชื่อ... ต่อมาปันหยียกให้สองพี่เลี้ยง แต่ต้องผัดเพี้ยนเหมือนกัน เพราะเป็นหญิงเหมือนกัน ขอย้อนกล่าวถึงเมืองกุรีปัน เมื่อได้ฤกษ์งามยามดีจึงจัดแจง เงินทองข้าวของสินสอด พร้อมด้วยพระราชสารน� ำไปทูลถวายท้าวดาหา นัดวันอภิเษกสมรสระเด่นอินูกะระปาตีกับระเด่นจันตะหรากิรหนา จึง ได้จัดให้พระพี่เลี้ยงของระเด่นอินู คือประสันตา ยะรุเดะ ปูนตากะระ ตาหรา เชิญพระราชสารและเครื่องบรรณาการตั้งริ้วขบวนไปยังเมือง ดาหา การที่จะไปก็จ� ำเป็นต้องผ่านหน้าเมืองปันหยีไปกุดาปะระวีระ และกุดาปะรันจาคอยดักอยู่หน้าประตูเมือง พาไพร่พลถืออาวุธครบมือ คอยท่ ายะรุเดะกับกะระตาหราเป็ นแม่ ทัพ เมื่อกุดาปะวีระกับกุดา ประรันจาเห็นเข้าก็เข้าขวางทาง ตัวอย่างค� ำบรรยายในฉากที่เรียกว่า “เล่าเรื่อง” อยู่ในตอนท้ายฉากที่ ๑๙ (เรื่องเดิม : ๔๗) ดังนี้ (ขบวนหายเข้าโรง) เมื่อทหารยกไปตั้งอยู่ชายแดน ณ เมืองมัตตาหลัน ระตูรู้ข่าวว่าปันหยียกกองทัพมาที่ชายแดน ก็มีความเกรงกลัวอ� ำนาจ ทั้ง ได้ยินว่าราชาผู้ที่เป็นกะระหน่าหนุ่มน้อยนั้น เป็นนักรบที่มีฝีมือเข้มแข็ง มากก็มีความเกรงกลัวมาก มิอาจจะสู้รบด้วย จึงหารืออ� ำมาตย์ผู้ใหญ่และ มเหสีว่าจะขอเป็นเมืองขึ้นขอบขัณฑสีมา ปรึกษากันเห็นควรว่าจะยอมเป็น เมืองขึ้นแล้ว จึงจัดข้าวของเครื่องบรรณการพร้อมทั้งพระชายาและพระ บุตรีทั้งสองซึ่งมีนามว่าบุษบาชูวิทและบุษบาส่าหรี ให้ปาตีน� ำไปถวายปันหยี พระมเหสีกับพระราชธิดาก็ทรงกันแสงไปตลอดทางจนถึงค่ายที่พักของปันหยี เมื่อปาตีผู้น� ำเชลยไปถวายเห็นพระรูปโฉมของปันหยีก็ตกตลึงในความงาม พวกที่มาด้วยกันก็พากันรักใคร่ปันหยีทุกคน พระราชบุตรีของระตูที่พามา ถวายนั้นก็นึกรักต้องใจในรูปโฉมของปันหยีมิใครอยากจากไป ปันหยีจึงรับสั่ง ขอบพระคุณระตูมัตตาหลันและสั่งให้ปูปาตีทูลระตูว่าถวายบังคมไป และสั่ง