ปี-39-ฉบับที่-3

นาฏยทฤษฎี 126 The Journal of the Royal Institute of Thailand Vol. 39 No. 3 Jul-Sep 2014 หน้าที่ของละคร ๑. สร้างให้ผู้ชมเกิดอารมณ์ร่วม ๒. ให้ประสบการณ์ชีวิตมากกว่าที่ผู้ชมจะได้รับ ๓. สร้างมายาการให้สมจริง ๔. ท� ำให้ผู้ชมเชื่อในสิ่งที่เห็น ๕. ให้ภาพความเป็นจริงของชีวิตแก่ผู้ชมด้วยปัจจัยที่เลือกสรรค์และกลวิธีการละคร หน้าที่ของผู้ชม ๑. เข้าไปดูละครด้วยความมีจินตนาการ ๒. รู้จักความมีอคติของตน ๓. สังเกตุและประเมินผลงานของผู้ผลิตทุกคนที่ช่วยกันท� ำให้ละครนี้เกิดขึ้นได้ ๔. ให้สิทธิ์แก่ศิลปินทุกคนแสดงออกตามที่ตนปรารถนา ๕. ใช้หลักของเกอเทอในการพิจารณา จิตวิทยาของผู้ชม ๑. เพลิดเพลินจนลืมเหตุผลและความฉลาดของตน ๒. มีอารมณ์มากกกว่าปัญญา ๓. มีเหตุผลและหลักการน้อยลง ๔. ต้องการความเร้าใจจากวีรกรรม ความดุเดือด ฯลฯ ๕. ต้องการเข้าข้างตัวละครบางตัว ๖. นิยมชมชอบเฉพาะเรื่อง เช่น บทรัก เครื่องแต่งกาย ความตระการตา ๗. สนใจเรื่องเฉพาะประเภท เช่น เรื่องรัก เรื่องรบ เรื่องลึกลับ เรื่องประวัติศาสตร์ ฯลฯ ๘. อนุรักษ์นิยม ๙. ไม่ค่อยใส่ใจในเนื้อหาสาระ ๑๐. คาดการณ์ไม่ได้ จรรยาบรรณของนักวิจารณ์ ๑. รู้ส� ำนึกในความมีอคติใด ๆ ของตน ๒. ต้องมีความรู้ทางวิชาการและประวัติการละคร ๓. มีสามัญส� ำนึกด้านการละครและความเป็นไปได้ของการผลิตละคร