วารสารราชบัณฑิตยสภาปี-43-ฉบับ-1

วารสารราชบัณฑิตยสภา ปีที่ ๔๓ ฉบับที่ ๑ ม.ค.-เม.ย. ๖๑ ๖๕ จีน และรับปากว่าจะช่วยเหลือ มุเนะจิกะจึงเดินทางกลับบ้านและลงมือตีดาบ ขณะนั้น เทพอินาริปรากฏกายเป็นเทพจิ้งจอกและช่วยตีดาบด้วยลีลาของการร่ายรา ๓๓. คุรามะ เท็งงุ (Kurama Tengu) ยามที่ซากุระบานบนภูเขาคุรามะ อุชิวากะ (Ushiwaka) หรือโยชิสึเนะในสมัยแรกรุ่นเดินทางมากับพรรคพวกเพื่อชมซากุระบาน มีพระรูปร่างหน้าตาดุร้ายรูปหนึ่งตรงเข้ามาหา บรรดาผู้ติดตามต่างพากันหนีไป ยกเว้นอุชิวากะ พระรูปนั้นเล่าให้ฟังว่าตนเป็นหัวหน้าเท็งงุที่อาศัยอยู่บนภูเขาแห่งนี้ และอาสาจะถ่ายทอดวรยุทธ์ทั้งปวงแก่อุชิวากะ ๓๔. ซากิ (Sagi) องค์จักรพรรดิเสด็จประพาสอุทยานชินเซ็นและพบกับนกกระยางขาวซึ่ง อยู่อีกฝั่งของทะเลสาบ จึงสั่งให้เสนาไปจับ แต่นกบินหนีไปได้ เสนาตะโกนบอกนก กระยางตัวนั้นว่าพวกเขาได้รับคาสั่งให้มาจับ นกกระยางจึงบินลงมาโค้งคานับให้แก่ จักรพรรดิ จักรพรรดิเมื่อเห็นดังนั้นก็เกิดความปลาบปลื้ม ประทานยศให้แก่นกกระยาง ตัวนั้นและเสนาที่ตนสั่งให้ไปจับนกกระยาง นกกระยางตัวนั้นจึงร่ายราด้วยความขอบคุณ ๓๕. เซโชเซกิ (Seshoseki) พระสงฆ์นามว่าเก็นโนะ (Genno) และผู้ติดตามเดินทาง ข้ามทุ่งราบนาสุ (Nasu) เห็นนกตกลงมาตายเมื่อบินผ่านหินก้อนมหึมา ด้วยความ สงสัยจึงเดินเข้าไปยังหินก้อนนั้น แต่มีสตรีนางหนึ่งห้ามไว้ นางเล่าว่าที่จริงก้อนหิน ก้อนนั้นคือเจ้าหญิงทามาโมะ (Tamamo no Mae) ซึ่งเป็นจิ้งจอก เจ้าหญิงหลงรัก จักรพรรดิแต่ถูกเนรเทศ เจ้าหญิงพิโรธจนกลายเป็นก้อนหิน สิ่งมีชีวิตใด ๆ ที่เข้าไป ใกล้จะตายสิ้น สตรีนางนั้นเปิดเผยว่านางคือวิญญาณของก้อนหินแล้วหายลับไป เก็นโนะและผู้ติดตามจึงสวดมนต์และมอบดอกไม้แก่วิญญาณเจ้าหญิง ก้อนหินแตก ออกเป็น ๒ เสี่ยง มีหางจิ้งจอกอยู่ภายใน จิ้งจอกร่ายราเพื่อขอบคุณที่เก็นโนะและ ผู้ติดตามสวดมนต์ให้พ้นจากบ่วงกรรม วิญญาณของนางจึงไปจุติในสวรรค์ ๓๖. โทรุ (Touru) พระรูปหนึ่งพบชายชราเดินถือถังน้าเกลืออยู่กลางเมืองเกียวโต จึง เข้าไปถามชายชราตอบกลับมาว่า กาลครั้งหนึ่ง มินาโมโตะ โทรุ (Minamoto no Toru) สร้างปราสาทอยู่บนพื้นที่นี้ และมีสวนซึ่งสร้างเลียนแบบมาจากอ่าวชิโอกามะ (Shiogama) ตนเองกาลังนาน้าเกลือไปใส่บ่อในสวนที่กาลังแห้งขอด ชายชราเล่า พลางกล่าวสรรเสริญโทรุต่าง ๆ นานาจนพระจันทร์ขึ้นจึงแยกทางกับพระรูปนั้น ขณะที่พระกาลังเตรียมที่นอนก็เกิดแสงสว่างดั่งกลางวันขึ้น วิญญาณของมินาโมโตะ โทรุที่แต่งกายอย่างวิจิตรลอยข้ามทะเลสาบในสวนมาหาพระ และร่ายราให้พระได้ ชื่นชม พลางเล่าเรื่องความสุขของตนในอดีตให้พระฟัง ๓๗. ยามันบะ (Yamanba) นางราอาชีพที่มีชื่อเสียงมากจากการขับร้องฟ้อนรานามว่า ยามัมบะ (Hyakuma Yamanba) นางตัดสินใจเดินทางไปแสวงบุญที่วัดเซ็นโค (Zenkouji) หนทางค่อนข้างชัน นางต้องหยุดพักเหนื่อย ทันใดนั้นอากาศก็มืดครึ้ม